De manier waarop we omgaan met de grote problemen van deze tijd kenmerkt zich door kleine aanpassingen, in plaats van grote veranderingen. De vergelijking met het kokende-kikker-syndroom is treffend. Ondertussen lijkt Politiek Den Haag druk om zoveel mogelijk kikkers in de kruiwagen te houden…
De Toeslagenaffaire bepaalt al maanden de politieke agenda in Den Haag én in de media. Maar daags nadat Tweede Kamerleden urenlang met gedupeerde ouders spraken, lijkt iedereen toch meer bezig met het Rutte-interview, waarin hij juist de nadelige effecten van die affaire van zich af probeerde te schudden. Toeval of niet?
Na een chaotische start bracht de komst van de door de wol geverfde Tjeenk Willink de rust weer een beetje terug in de formatie. Opeens hadden media ook oog voor andere onderwerpen en kwam er weer meer aandacht voor de inhoud. Maar als je die inhoud bekijkt, zie je dat die wel heel erg gefragmenteerd is. Kunnen we zo wel tot een integrale aanpak van de problemen komen?
De verkiezingscampagne van 2021 mistte een thema. Er was eigenlijk geen beleidsonderwerp zonder klacht dat het te weinig aandacht kreeg – corona incluis. Gelukkig hoeven we voor een themaloze formatie niet te vrezen. Al voor het hele formatiecircus goed en wel op gang is gekomen diende hét hoofdthema zich aan: Tegenmacht. De grote vraag is wat het kabinet kan laten om haar tegenmacht te versterken.
Net als in 2017 is er deze verkiezingsperiode een groot onderwerp voor iedereen voelbaar is, maar speelt het nauwelijks een rol in de verkiezingsstrijd. Toen was dat het klimaat, nu is digitalisering het onderwerp waarover politiek debat uitblijft. En dat is jammer, want het is super actueel en de verschillen tussen partijen zijn groot. Zelfs een heel actueel onderwerp als over encryptie wordt niet gesproken.
De verkiezingsstrijd is begonnen. Partijen presenteren zich aan de kiezer, onder andere via gerichte advertenties op sociale media. Niet alle partijen ondertekenden echter de gedragscode. Waar moeten we op letten?
Hoewel de coronamaatregelen ervoor zorgen dat de campagne grotendeels online plaats moet vinden, lijkt digitalisering zelf geen thema te zijn in de verkiezingsstrijd. Dat is vreemd, als je bedenkt hoe belangrijk onderwerpen als cybercriminaliteit, ‘fake news’ en de macht van big tech zijn. Bij deze daarom een oproep aan de media: leg onze lijsttrekkers het digitale vuur aan de analoge schenen!
In de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw waren de twee grootmachten van toen, verwikkeld in een strijd om de ruimte. Ruim een halve eeuw later lijkt er weer een strijd los te barsten, maar dan met veel meer deelnemers. Het zou wel eens heel erg druk kunnen gaan worden daar boven. Dat vraagt om buitenaardse verkeersregels, maar wie moet die opstellen?
De Tweede Kamer riep deze week op om een buitenlandse commissie onderzoek te laten doen naar de staat van de rechtsstaat en het bestuursrecht in Nederland. Een grote stap, maar geen onlogische: de afgelopen maanden is duidelijk geworden dat die rechtsstaat er niet goed uitziet. Meer overheden zouden hier een voorbeeld aan moeten nemen!
Google is in een machtsstrijd verzeild geraakt met de Australische overheid. Die wil een wet invoeren waarin internetbedrijven als Google en Facebook verplicht worden een bedrag te betalen aan nieuwsorganisaties als na een zoekopdracht wordt doorgeklikt naar een nieuwsartikel. Google dreigt: als de wet wordt doorgevoerd, zal Google haar zoekmachine offline halen in Australië.
Om een gelijkwaardige gesprekspartner van de technologiereuzen te zijn, kunnen individuele landen niet anders dan samenwerken.